Pogotowie ratunkowe udziela świadczeń z zakresu ratownictwa medycznego w przypadku wypadków, porodów, nagłych zachorowań lub pogorszeń stanu zdrowia stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia oraz wszelkich zachorowań w miejscach publicznych.

Jeśli uważasz, że stan osoby potrzebującej pomocy medycznej jest poważny, a brak wiedzy medycznej uniemożliwia Ci właściwą ocenę stanu zdrowia - nie zwlekaj z wezwaniem pogotowia ratunkowego, gdyż w sytuacji zagrożenia życia liczy się każda minuta.

Pamiętaj jednak, że wizyta pogotowia nie może zastąpić wizyty w poradni lekarskiej, stąd wzywając pogotowie ratunkowe jedynie dla swojej wygody, w stanach nie zagrażających życiu, postępujesz egoistycznie, bo możesz pozbawić takiej pomocy kogoś, kto w danej chwili jest rzeczywiście w potrzebie.

Pogotowie ratunkowe należy wzywać dzwoniąc pod ogólnopolskie bezpłatne numery alarmowe: 999 lub 112.

Twoje zgłoszenie odbierze przeszkolony dyspozytor medyczny, którego zadaniem jest błyskawiczna ocena nagłości wezwania oraz podjęcie decyzji o jego zrealizowaniu.
Dyspozytor musi zadać zgłaszającemu kilka podstawowych pytań. Pamiętaj, że niezwykle ważnym jest odpowiedź na tych kilka pytań. Nie podnoś głosu, nie krzycz, nie poganiaj dyspozytora. W sytuacji dramatycznej nie tylko nie przyspieszy to dotarcia zespołu ratownictwa medycznego, a jedynie może je opóźnić.

Dyspozytor pogotowia zapyta...
• Co się stało?
Rodzaj wypadku lub zachorowania (np., wypadek samochodowy, upadek z wysokości, zasłabnięcie w miejscu publicznym, atak padaczki itp.)

• Jaki jest stan osoby wymagającej pomocy?
Czy jest przytomna, czy oddycha, czy się rusza, czy na coś w przeszłości chorowała, w przypadku wypadków ile osób jest poszkodowanych i jaki jest ich stan ogólny.

• Gdzie to się stało?
Miejsce wypadku lub zachorowania, miejscowość, w miarę dokładny adres, jakieś charakterystyczne punkty topograficzne ułatwiające zespołowi dotarcie na miejsce zdarzenia.

• Dane osobowe osoby potrzebującej pomocy (ewentualnie)?
Jej imię i nazwisko i wiek, jeśli jest to Ci osoba nieznajoma po prostu powiedz, że jej nie znasz.

• Kim ty jesteś, jako osoba wzywająca?
Twoje nazwisko i numer telefonu z którego dzwonisz.

Pamiętaj, że w przypadkach wątpliwych (podejrzenie fałszywego wezwania, niedokładne dane adresowe lub przerwanie rozmowy) dyspozytor może potwierdzić wizytę, uściślić adres lub ponownie nawiązać rozmowę.

Nigdy pierwszy nie rozłączaj się, ponieważ po zebraniu wywiadu dyspozytor przekaże Ci pewne informacje jak postępować do czasu dotarcia zespołu ratownictwa medycznego. Czasami takie proste zabiegi mogą pacjentowi uratować życie.

Jeżeli jest to wypadek, zabezpiecz miejsce wypadku. Dyspozytor pogotowia ratunkowego już sam powiadomi inne służby ratownicze potrzebne na miejscu zdarzenia, a więc Straż Pożarną i Policję. W przypadkach nie zagrażających życiu pacjenta dyspozytor udzieli informacji w jaki sposób pomóc pacjentowi lub kto jest w stanie przybyć na lekarską wizytę domową. Pamiętaj, że czas oczekiwania na przyjazd karetki w sytuacjach krytycznych wydaje się nadmiernie długi. Zespół dotrze na miejsce najszybciej jak będzie tylko mógł. Dlatego nie miej pretensji do pracowników pogotowia ratunkowego o zbędną opieszałość.